(mieć stosunek)

См. также в других словарях:

• stosunek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. stosuneknku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zależność, związek między rzeczami, osobami, pojęciami, wielkościami itp., zestawionymi ze sobą; relacja, proporcja : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mieć krytyczne [trzeźwe] spojrzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na coś} {{/stl 8}}{{stl 7}} posiadać rozważny, krytyczny stosunek do czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miał trzeźwe spojrzenie na całą sprawę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• stosunek — m III, D. stosuneknku, N. stosuneknkiem; lm M. stosuneknki 1. «zależność, związek między różnymi rzeczami, osobami, pojęciami itp., zestawionymi ze sobą; relacja, proporcja» Stosunek ilościowy. Stosunek równości. Stosunek pokrewieństwa,… …   Słownik języka polskiego

• kochać — ndk I, kochaćam, kochaćasz, kochaćają, kochaćaj, kochaćał, kochaćany «darzyć kogoś miłością; być do kogoś lub czegoś bardzo przywiązanym, bardzo lubić kogoś lub coś; żywić do osoby płci odmiennej gorące uczucie połączone zwykle z pożądaniem»… …   Słownik języka polskiego

• oddać — dk I, oddaćdam, oddaćdasz, oddaćdadzą, oddaćdaj, oddaćdał, oddaćdany oddawać ndk IX, oddaćdaję, oddaćdajesz, oddaćdawaj, oddaćdawał, oddaćdawany 1. «zwrócić właścicielowi to, co się od niego pożyczyło, dostało lub co się mu zabrało» Oddać komuś… …   Słownik języka polskiego

• kochać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kochać siebie wzajemnie, darzyć siebie wzajemną miłością; miłować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Osoby te kochają się od lat. Obcy, a kochają się jak swoi. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cudzołożyć — ndk VIb, cudzołożyćżę, cudzołożyćżysz, cudzołożyćłóż, cudzołożyćył przestarz. «mieć stosunek płciowy z cudzą żoną lub cudzym mężem» …   Słownik języka polskiego

• pieprzyć — ndk VIb, pieprzyćrzę, pieprzyćrzysz, pieprz, pieprzyćrzył, pieprzyćrzony 1. «dosypywać pieprzu do potraw, zaprawiać jakąś potrawę pieprzem» Pieprzyć zupę, pomidory. 2. wulg. «pleść, gadać od rzeczy» 3. wulg. «o mężczyźnie: mieć stosunek płciowy» …   Słownik języka polskiego

• pierdolić — ndk VIa, pierdolićlę, pierdolićlisz, pierdolićol, pierdolićlił, pierdolićlony 1. wulg. «o mężczyźnie: mieć stosunek płciowy» 2. wulg. «lekceważąco lub pogardliwie kogoś traktować» 3. wulg. «gadać, pleść od rzeczy» …   Słownik języka polskiego

• rypać — ndk IX, rypaćpię, rypaćpiesz, ryp, rypaćał, rypaćany 1. forma ndk czas. rypnąć (p.) 2. pot. «robić coś z dużym wysiłkiem, z trudem; powtarzać jakąś czynność z uporem, często nieudolnie» Rypał do wsi na piechotę. Rypał lekcje do znudzenia. Rypał… …   Słownik języka polskiego

• rżnąć — a. rznąć ndk Va, rżnąćnę, rżnąćniesz, rżnąćnij, rżnąćnął, rżnąćnęła, rżnąćnęli, rżnąćnięty 1. «ciąć, krajać, przecinać, piłować» Rżnąć drzewo, sieczkę. 2. «wyrzynać ozdoby, ryć, rzeźbić, szlifować, grawerować» Rżnąć (wzór, rysunek) w drewnie,… …   Słownik języka polskiego